สถานนีรถไฟบ้านปิน สร้างในสมัยรัชกาลที่ 6 ในปี พ.ศ. 2457 โดยการรถไฟแห่งสยามที่มีพลเอกพระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าบุรฉัตรไชยาการ กรมพระกำแพงเพชรอัครโยธิน เป็นผู้บัญชาการและมีนายช่างชาวเยอรมัน ชื่อ เอมิล ไอเซนโฮเฟอร์ เป็นผู้ควบคุมการก่อสร้าง ไม่น่าเชื่อ…สถานีรถไฟแห่งนี้อายุ 101 ปีแล้ว เพิ่งฉลองอายุร้อยปีมาเมื่อปีที่แล้วนี่เอง
สถานีรถไฟแห่งนี้อายุ 101 ปี
สถานีบ้านปิน เป็นสถานีรถไฟแห่งแรกของประเทศไทยที่สร้างด้วยสไตล์ “ฟาร์มเฮ้าส์” แบบบาวาเรียน (Bavarian Timber Farmhouse) ซึ่งเป็นที่นิยมมากในแคว้นบาวารเรียนของเยอรมันว่ากันว่าด้วยเขตเมืองแพร่ที่เป็นแหล่งป่าไม้ที่มีความสมบูรณ์ที่สุด กลายเป็นแรงบันดาลใจให้นายช่างชาวเยอรมันออกแบบสถานีเล็กๆ แห่งนี้ด้วยสไตล์ “ทิมเบอร์ เฟรมเฮ้าส์แบบบาวาเรียน” ซึ่งเป็นสไตล์ที่ใช้ไม้เป็นวัสดุสำคัญ โดยออกแบบผสมผสานให้เข้ากับเรือนปั้นหยาแบบไทยๆ ซึ่งกำลังเป็นที่นิยมอยู่ในยุคนั้นด้วยสถานีรถไฟบ้านปิน จึงเป็นอาคารสองชั้น ตัวตึกประดับด้วยไม้ หลังคาจั่วและปั้นหยา ประตูหน้าต่างเป็นบานลูกฟักไม้ เหนือบานประตูหน้าต่างและหน้าช่องจำหน่ายตั๋วประดับด้วยไม้ฉลุลายพรรณพฤกษา แลงามตาเป็นที่สุด ชวนให้ต้องตะลึงแล้วสุขใจ เหมือนได้พบบาวาเรียน เฟรมเฮ้าส์ต้นแบบ ที่ฟรังโคเนีย ในแคว้นบาวาเรีย ของเยอรมันปานนั้น อำเภอลอง ของจังหวัดแพร่ เป็นอีกหนึ่งเมืองโบราณของทางภาคเหนือที่น่าท่องเที่ยวมาก งดงามด้วยเอกลักษณ์ท้องถิ่นทั้งทางประเพณีวัฒนธรม วิถีชีวิตชุมชน อัยาศรัยไมตรีของคนพื้นถิ่นเมืองสงบเงียบ น่าเดินชมอย่างยิ่ง ยังไม่คึกคักจอแจแม้อยู่ในช่วงเทศกาลวันหยุดก็ตาม ดังคำขวัญของอำเภอที่ว่า “งามพระธาตุล้ำค่า ส้มพุทรารสเลิศ แหล่งกำเนิดผ้าจก มรดกสวนหิน ถิ่นชาวเมืองลอง“
